Product Overview
Samenvatting
Een tweetalige bundel Portugees/Nederlands van een van de interessantste dichters van de huidige Portugese poëzie. De herinnering en de taal, en daarmee verbonden: angst, duisternis, het licht van de winterzon, de nabije dood, het geruis van de oceaan - dat is Júdices poëtisch universum, waarvan elk gedicht een brokstuk is, als een hoofdstuk in een verhaal.In vrijwel elk gedicht worden we getroffen door een versregel die een deur lijkt te openen, die zicht lijkt te bieden op een orde in de chaos. En altijd is dat vers het laatste van het gedicht. Want de dichter stelt de vraag; het vinden van de uiteindelijke orde is de taak van de lezer. De dichter geeft hem daartoe een bril. Nuno Júdice vertelt dat hij, jaren geleden, aanwezig was bij de uitreiking van een decoratie aan Jorge Luís Borges. Bij die gelegenheid vroeg Borges, ofschoon stekeblind, een bril. Dit bracht Júdice op het idee dat het vermogen tot zien ligt in het voorwerp, hetzij bril of gedicht. Indien dit goed en gewetensvol gemaakt is, zullen we zien zelfs als we blind zijn.